گروه معماری هنرآنلاین: علی لواسانی، معمار و موسس استودیو معماری آلادیزاین یادداشتی درباره لزوم آشتی‌سازی میان معماری و سایر عرصه‌های هنری به رشته تحریر درآورده و در اختیار هنرآنلاین قرار داده است. مشروح این یادداشت به شرح زیر است:

«این سؤال پیش می‌آید که چرا در دهه‌های اخیر فعالیت معماری پیشرفت چشمگیر نداشته و با چه روش‌هایی می‌توانیم به رشد معماری کمک کنیم؟ آشتی معماری با سایر هنرها می‌تواند به ارتقای آن کمک کند که در چند مورد به دلایل این مدعا می‌پردازم:

۱. در رقابت‌های معماری به ویژه رقابت‌هایی در زمینه فرهنگی یا کانسپچوال، تنها از داورانی که تجربه معماری دارند، استفاده می‌شود و این مورد نقطه‌ضعفی برای این‌گونه رویدادهاست. در انتخاب داوران باید از حضور هنرمندان عرصه‌های دیگر چون مجسمه‌سازان، نقاشان یا حتی هنرمندان تئاتر، سینما و ادبیات بهره برد.

۲. حضور هنرمندان در نشست‌ها و رویدادهای معماری کاملاً حس می‌شود و این حضور  نیازمند دعوت برگزارکنندگان این برنامه‌ها از این قشر است. نشست‌های مستمر معماران و هنرمندان ارتقای سطح کیفی و شکل‌گیری خلاقیت در معماری را در پی دارد.

۳. در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی بستری برای ارتباط دانشجویان رشته معماری با دانشجویان و استادان رشته‌های هنری از جمله مجسمه‌سازی، نقاشی و… فراهم نیست که این امر موجب کاهش خلاقیت در دانشجویان این رشته می‌شود. دانشجویان علاوه بر توجه به طراحی فضاها، باید به هنرهایی که در طراحی دخیل است توجه ویژه‌ داشته باشند. برای مثال در معماری زمان قاجار هنرهای کاشیکاری، نقاشی، مقرنس‌کاری و… مورد استفاده قرار می‌گرفت اما در زمان حال این ارتباط میان‌رشته‌ای بسیار کمرنگ شده است.

۴. می‌بایست در دفاتر معماری بستری را جهت حضور تمام وقت و یا پاره وقت هنرمندان به وجود آید. برای مثال بهتر است دفاتر معماری و طراحی داخلی در طراحی با نقاشان و مجسمه سازان مشاوره و همفکری کنند، زیرا نمای ساختمان ابژه‌ای برای فضای شهر محسوب می‌شود. در ورودی و یا فضاهای داخلی مراکز خرید و لابی مجتمع های مسکونی، ابژه شاخص دیده نمی‌شود. برای مثال در ورودی مرکز خرید آواسنتر، پردیس سینمایی و… کمبود یک ابژه کاملا حس می‌شود، که با وجود این ابژه ورودی و ساختمان تعریف درست‌تری پیدا کرده و توجه بیشتری به معماری آن ساختمان می‌شود.

 برای مثال ریچارد سرا مجسسمه ساز آمریکایی فضای موزه بیلبائو را با هنر خود متفاوت می‌کند یا مجسمه‌ساز هندی آنیش کاپور با مجسمه دروازه ابر در شیکاگو فضای معماری محیط را بسیار تحت تاثیر قرار می‌دهد. این ارتباط باعث شاخص شدن معماری نیز می‌شود.

۵. بازدید معماران و دانشجویان معماری از گالری‌ها، موزه‌ها و فضاهای فرهنگی راهی برای تقویت ذوق هنری و خلاقیت است.

البته در چند سال اخیر در طراحی داخلی برخی کافه‌ها از هنر برخی مجسمه‌سازان و نقاشان بنام استفاده می‌شود.

در نهایت ارتباط معماری با هنر و هنرمندان رشته‌های مختلف از اساسی‌ترین نیازهای جامعه معماری امروز است که در صورت تحقق باعث شکوفایی عرصه‌های جدیدی معماری خواهد شد.»